«باقر» به معناى شکافنده است; و باقر العلوم لقب کسى است که در تبین و توضیح علوم متفاوت، متبحر و ممتاز باشد.
مى دانیم که در زمان امام باقر((علیه السلام)) فرصتى پیش آمد تا آن حضرت بتوانند به تربیت شاگردانى چون «زراره» و «محمد بن مسلم» بپردازند و بخش گسترده اى از تعلیمات اسلامى را به آنان تعلیم دهند که همان تعلیمات، از طریق شاگردان امام در منابع شیعه وارد گشت.
نظر خودتان را ارسال کنید