این مطلب مسلّم و قطعی است که در روز عاشورا کودک شیرخواری از امام حسین(ع) به شهادت رسیده است.اما برای پاسخ به سوال شما باید نحوه شهادت این طفل شیرخوار را با مراجعه به منابع تاریخی بررسی کنیم، بعد از مراجعه به منابع تاریخی مشخص می شود که در مقاتل معتبر چنين خبري که بگوید امام حسین(ع) طفل شیرخوار را مقابل لشکر آورده باشد و طلب آب کرده باشد،نيامده است. آنچه وارد شده آن است كه حضرت اباعبداللّه(ع)، جناب علي اصغر را در بغل داشتند كه تيري گلوي او را شكافت و به شهادت رساند.
دو نظر در باره چگونگي شهادت حضرت علي اصغر(ع ) وجود دارد كه البته نزديك به هم بوده و اختلاف اندكي با يكديگر دارند. ابومخنف چگونگي شهادت طفل شيرخواره را چنين آورده است ; هنگامي كه امام حسين (ع ) بر روي زمين نشست كودك شيرخواره اي را آوردند و امام آن را روي دامن خويش نشانده بود.
وی در ادامه روايتي از عقبه بن بشير اسدي به نقل از امام باقر(ع ) آورده كه امام(ع) به عقبه فرمود: شما بني اسد خوني از ما ريختيد كه حق ما بر شماست . پرسيدم آن چيست و چه گناهي است ؟ امام فرمود: «فرزند خردسال امام حسین(ع) را نزد حضرت آوردند و امام او را در دامن داشت كه تيري از بني اسد (حرمله بن كاهل اسدي ) آمد و گلويش را دريد. امام حسين (ع ) دست خود را از خون گلوي طفل پر كرد و به آسمان پاشيد سپس ...» .(نصوص من تاريخ ابي مخنف , ج 1, ص 487.)
اين روايت با اين سند معتبر چگونگي شهادت آن طفل صغير را بيان مي كند.
ابن طاووس گزارشي دارد كه مي توان آن را مكمل گزارش قبلي دانست ، و آن اين است كه : امام حسين (ع ) وقتي كه براي وداع و خداحافظي با زنان و كودكان به خيمه ها آمد، به حضرت زينب (س ) فرمود :«ناوليني ولدي الصغير حتي اودعه: طفل كوچكم را بياوريد تا با او وداع كنم ، او را در آغوش گرفت كه ناگهان حرمله ،وي را با تيري بكشت... . ابن طاووس در ادامه خبري از امام باقر(ع ) دارد كه فرمود: از آن خوني كه امام به آسمان پاشيد هيچ قطره اي به زمين باز نگشت .(اللهوف في قتلي الطفوف , ص 68.)
در زيارت صادره از ناحيه مقدس امام زمان (عج ) چنين آمده است : «السلام علي عبدالله الرضيع ،المرمي ، الصريع ، المتشحط دماء و المصعد بدمه الي السما، المذبوح بالسهم في حجر ابيه ،...».(مقرم ، مقتل الحسين (ع ), ص 272).
در باره چگونگي شهادت علي اصغر(ع ) روايت ديگري نيز گزارش شده است، گزارش ابن اعثم در كتاب فتوح ، نظير گزارش ابومخنف است .(الفتوح , ج 5, ص 209 - 210.)
منابع دیگری که نحوه شهادت طفل شیرخوار را همین گونه ذکر کرده اند عبارتند از:
-تاریخ طبری،ج5ص448.
- الارشاد،شیخ مفید با ترجمه سید هاشم رسولی محلاتی،ج2ص161
- نفس المهموم،شیخ عباس قمی،ترجمه علی نظری منفرد،ص423
در هر صورت درخواست آب براي كودک شيرخواره در منابع كهن گزارش نشده است،و اگر هم اتفاق افتاده باشد، اشكالي ندارد و هيچ نشانه ضعف و زبوني امام نيست، بلكه مي توان گفت ويژگي امام(ع) آن است كه در عرصه هاي مختلف عاطفه، عقلانيت و عرفان به خوبي حضور پيدا مي كند. به طوري كه نهايت محبت به خانواده را ابراز مي كند و از سوي ديگر نهايت قساوت و سنگدلي دشمنان را در تاريخ به نمايش مي گذارد و از نظر معرفتي و عرفاني آن چنان با خداوند مناجات مي كند كه مقام «فنا في الله» را به ظهور مي رساند. بنابراين اگر طلب آب واقعيت داشته باشد هيچگونه منافاتي با عزت مداري امام (ع) ندارد بلكه از جهت اتمام حجت و نشان دادن قساوت دشمنان در طول تاريخ قابل دفاع است. لذا اصل عطش در روز عاشورا و طلب آب را مي توان پذيرفت اما با رعاغيت عزت و ابتكار عمل نه به طور ذليلانه و انفعالي كه شأن امام و اهل بيت(ع) و حتي مؤمنان متوسط از چنين ضعف و زبوني به دور است.
نظر خودتان را ارسال کنید