باسلام خدمت شما پرسشگر محترم بسيار اتفاق مي‌افتد که يک مسأله به نظر ما عجيب و نشدني مي‌آيد، اما در واقع، شدني و ممکن است. مثلا اگر به کسي که صد سال پيش زندگي مي‌کرد، مي‌گفتيم زماني خواهد آمد که مردم از هر نقطه عالم که باشند مي‌توانند يکديگر را ببينند، صداي هم را بشنوند و با هم صحبت کنند، قطعاً باور نمي‌کرد. اما امروه تمام اين امور، به راحتي انجام مي‌شود. پس خيلي چيزها هست که عجيب است، اما شدني است. امام زمان(ع) از جمله اماماني هستند که در سن کودکي يعني حدود پنج سالگي به امامت رسيدند و همين امر، يعني سن اندک ايشان، از همان ابتدا سبب تعجب و حتي انکار برخي مسلمانان بوده است.

باسلام خدمت شما پرسشگر محترم حرکت جوهري در مجردات راه ندارد چون ،حرکت جوهري در جايي است که در انجا قوه و فعل باشد و شئي در اثر حرکت جوهري از قوه تبديل به فعليت ميشود وخروج تدريجي شئي از قوه به فعليت را حرکت گويند و در جهان مجردات ،همه اش فعليت است وقوه در انجا راه ندارد پس بايد حرکت هم در انجا راه نداشته باشدپس حرکت جوهري در عالم ماده است نه در عالم مجردات . البته يک نکته باقيست که مرحوم ملاصدرا در باب پيدايش روح ميگويد :که جسم در اثر حرکت جوهري تبديل به روح مجرد ميشود که اينکه جسم چگونه از حالت جسميت ودر اثر حرکت جوهري به جنبه تجردي و روح تبديل ميشود کمي قابل تامل است .

هاشم لقب عمرو بن عبد مناف است، کنيه‌اش ابا عبد شمس، نام مادرش عاتکه دختر مرّه از قبيله بني سليم است. وي در مکه به دنيا آمد و در غزه از نواحي شام در سن بيست يا بيست و پنج سالگي فوت کرد و قبرش در همان جا است. هاشم از ماده «هشم» به معناي شکستن است.[1] او را هاشم لقب داده‌اند؛ زيرا وقتي در مکه قحطي آمده بود، هاشم در شام بود و براي تجارت و بازرگاني به سوي غزه و اطراف آن در حرکت بود.

در روايتي درباره غذا خوردن امام حسين(ع) با فقرا چنين نقل شده است: مسعدة بن صدقه مي‌گويد: امام حسين(ع) از کنار گروهى از فقرا عبور مي‌کرد که عباى خود را پهن کرده بودند و چند پاره‌اى نان روى آن ريخته و مشغول خوردن بودند. آنان به امام حسين(ع) گفتند: يا بن رسول اللَّه! بيا [با ما غذا بخور]، امام(ع) نشست و با ايشان مشغول غذا خوردن شد و اين آيه را تلاوت کرد: «إِنَّهُ لا يُحِبُّ الْمُسْتَکْبِرِينَ‏».[1] سپس به فقرا فرمود: «من دعوت شما را پذيرفتم، شما هم دعوت مرا اجابت نمائيد!» گفتند: اطاعت مي‌کنيم اي فرزند رسول خدا. آن‌گاه برخاستند و وارد منزل امام حسين(ع) شدند.