سلام وقت بخير چه مانعي دارد خداوند با قدرت و حکمت مطلقه‌‏اي که دارد، بر اساس مصالحي، شخصي را در خردسالي به مقام نبوّت يا امامت برساند امام جواد عليه السلام نظر به اين که اين مسأله در مورد امامان عليهم‌السلام نخستين ‏بار در مورد حضرت جواد عليه‌السلام رخ داد، در آن عصر، از جنجالي‌‏ترين مسائل روز بود. حضرت رضا عليه‌السلام قبل از امامت امام جواد به بيان پاسخ: اين سؤال مي‏‌پرداختند. عدّه‌‏اي در مورد امامت حضرت جواد در خردسالي، از حضرت رضا سؤال کردند، حضرت به آن ها که به قرآن معتقد بودند، ماجراي نبوّت حضرت عيسي عليه‌السلام را در خردسالي به عنوان شاهد ذکر کرد.

سلام وقت بخير آيه فوق هيچ ارتباطي با ولي خدا بودن علي (ع) ندارد، واساسا آيه شريفه در صدد بيان موضوع ديگر است (خود شما هم فرموديد که خدا ولي ندارد و علي هم ولي مردم است نه ولي وسرپرست خدا و اگر در اذان هم گفته مي شود علي ولي الله است مراد اين است که علي سرپرستي است براي مردم که از طرف خدا انتخاب شده ) با اين توضيح که،خداي متعال به پيامبرش (ص) مي فرمايد: «وَ قُلِ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي لَمْ يَتَّخِذْ وَلَداً وَ لَمْ يَکُنْ لَهُ شَرِيکٌ فِي الْمُلْکِ وَ لَمْ يَکُنْ لَهُ وَلِيٌّ مِنَ الذُّلِّ؛ (1) بگو حمد و سپاس مخصوص خداوندي است که نه فرزندي براي خود انتخاب کرده و نه شريکي در حکومت و مالکي

سلام وقت بخير در مورد اصل امامت، آيات فراوان است و همان دلايلي که نبوت را الزامي مي کند بر لزوم امامت هم تاکيد دارد يعني همان گونه که دين بر دو پايه استوار است: قرآن و پيامبر، بعد از وفات پيامبر نمي توان به يک پايه اکتفا کرد و ادامه پايه دوم لازم است و گرنه مردم دچار اختلاف مي شوند و ديگر قرآن کتاب هدايت به صراط مستقيم نخواهد بود و بايد همه راهها رساننده به مقصود باشد و همه فهم ها از قرآن، حجت باشد با اين که با هم منافات دارند و اين عين هرج و مرج است.

باسلام خدمت شما پرسشگر محترم آياتي از قرآن اشاره به قيام حضرت مهدي (ع ) دارد، از جمله: در سوره انبياء آمده است: ولقد کتبنا في الز بور من بعد الذکر ان الارض يرثها عبادي الصالحون؛ در زبور بعد از ذکر (تورات ) مقرر داشتيم که بندگان صالح من حکومت زمين را به ارث مي برند.(1) در ذيل اين آيه رواياتي آمده است که هم اصحاب المهدي في آخر الزمان، آنان ياران مهدي (ع ) در آخر الزمان هستند .