يقيناً در جهان خارج موجودي هست. اين موجود اگر واجب الوجود باشد مطلوب ما(که وجود خداوند يا همان واجب الوجود است) ثابت مي شود و اگر ممکن الوجود باشد، با توجه به نيازمندي آن به علت و با توجه به امتناع تسلسل و دور، به موجودي نياز دارد که وجودش معلول موجود ديگري نباشد و چنين موجودي، واجب الوجود(يا همان خداوند) است.

يکي از علت‌هاي زياد بودن ارث مرد نسبت به زن آن است که نفقه زن بر عهده مرد است؛ يعنى مرد علاوه بر اين‌که بايد مخارج خود را تأمين کند، موظف است هزينه زندگى زن و فرزندان را هم تأمين نمايد. از سوى ديگر، مرد دهنده مهريه و زن گيرنده آن است. در واقع مي‌توان ادعا کرد که آنچه زن از ارث و مهريه نصيبش مي‌شود، پس انداز او قرار مي‌گيرد، در حالى که سهم الارث مرد، صرف مخارج زندگى خود و همسر و فرزندانش مي‌شود.

ضمن اين که توجه داريم که علم ما ناقص است و ما به تمام وجوه و حکمت هاي آفرينش موجودات آگاه نيستيم و آنچه در روايات آمده تنها بخشي از حکمت خلقت موجودات است که براي مردم آن زمان قابل فهم بوده است و از جمله اين که روايتي به امام صادق عليه السلام نسبت داده شده است: «عَنِ الرَّبِيعِ صَاحِبِ الْمَنْصُورِ قَالَ قَالَ الْمَنْصُورُ يَوْماً لِأَبِي عَبْدِ اللَّهِ(عليهم السلام) وَ قَدْ وَقَعَ عَلَى الْمَنْصُورِ ذُبَابٌ فَذَبَّهُ عَنْهُ ثُمَّ وَقَعَ عَلَيْهِ فَذَبَّهُ عَنْهُ ثُمَّ وَقَعَ عَلَيْهِ فَذَبَّهُ عَنْهُ فَقَالَ يَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ لِأَيِّ شَيْ‏ءٍ خَلَقَ اللَّهُ تَعَالَى الذُّبَابَ قَالَ ل

از منظر اسلام هر قوم و آئيني ازدواجي مختص به خود دارد که محترم و مشروع است. و حتي درباره کساني که با اعمالشان مستحق مجازات شده اند و احترام اموالشان از بين رفته است، کسي حق دست درازي به نواميس آنها ندارد. امام صادق(عليه السلام) مي فرمايند: تمام اموال ناصبي(فرقه اي که دشمني با اهل بيت را به اوج رسانده اند.) براي ديگران حلال است به غير از همسرش، به درستي که ازدواج مشرکين نيز مشروع است.