چرا هیچ نامی از امام حسین در زمان امامت امام حسن نیست؟
باسلام خدمت شما پرسشگر محترم حسين (ع) در دوره خلافت و امامت برادرش (50-40 ه) پس از شهادت حضرت علي (ع) در بيست و يکم ماه رمضان سال 40 هجري‌قمري، بنا به وصيت آن حضرت، مسلمانان با فرزند بزرگ ايشان حسن (ع) به عنوان‌خليفه بيعت کردند. حسين (ع) در طول دوران کوتاه خلافت پدرش و دوران ده ساله‌امامت برادر بزرگوارش، پيوسته در کنار آن حضرت قرار داشت؛ هنگام حرکت‌امام‌حسن(ع) براي جمع آوري سپاه به منظور مقابله با معاويه، امام حسين (ع) همراه‌برادر بود و پس از آنکه امام مجتبي مجبور به صلح با معاويه شد، با برادرش حسين (ع) دراين مورد به مشورت پرداخت. از امامت حسين (ع) تا آغاز قيام (61-50 ه) امام حسين (ع) در عصر خلافت معاويه (60-40 ه .ق) پس از صلح امام حسن (ع) با معاويه و بعد از آنکه حضرت به ناچار از خلافت‌کناره‌گيري کرد، معاوية بن ابوسفيان نوزده سال و هشت ماه (60-40 ه .ق) بر مسندخلافت نشست. حدود ده سال از اين دوران مقارن با امامت امام حسن (ع) و حدود ده‌سال ديگر هم زمان با امامت امام حسين (ع) بود. امام حسين در دورة امامت برادرش، به‌طور کامل از سياست وي دفاع کرد. آن حضرت در برابر در خواست‌هاي مکرر مردم عراق،براي آمدن آن حضرت به کوفه، حتي پس از شهادت برادرش، حاضر به قبول رأي آنان‌نشده و فرمودند:«تا وقتي معاويه زنده است نبايد دست به اقدامي زد.» معناي اين سخن‌آن بود که امام در فاصله ده سال به اجبار حکومت معاويه را تحمل کردند. اگر چه امام خود را متعهد به پيمان صلح با معاويه مي‌دانست و نمي‌خواست پيمان‌شکني کند ولي در مواقع لازم به مبارزه با معاويه و عمالش مي‌پرداخت که از آن جمله‌مي‌توان به پاسخ قاطع امام به نامة معاويه ـ که به دنبال گزارش مروان بن حکم(حاکم‌مدينه) در مورد فعاليت‌هاي امام براي آن حضرت فرستاده بود، و نيز سخنراني کوبندة امام‌حسين (ع) در مراسم حج سال 58 هجري قمري در جمع گروه کثيري از صحابه و تابعين‌در افشاي حکومت بني اميه ومصادره اموال به منظور غيرمشروع جلوه دادن حکومت‌معاويه و مخالفت شديد امام با انتصاب يزيد به ولايتعهدي ازسوي معاويه ـ اشاره کرد. موفق و پيروز باشيد.
پربازدیدترین ها
نظر خودتان را ارسال کنید