چرا ما نمی توانیم خدا وند را ببینم؟

متن سوال: 
سلام عليکم براي چه ما نميتوانيم خدا را ببنيم ، اگر او را با بتوانيم با چشم ظاهر ببنيم مگر چه ميشود؟

باسلام خدمت شما پرسشگر محترم دلايل عقلي و آيات قراني گواهي مي دهد خداوند متعال هرگز با چشم ديده نمي شود، زيرا ادراکات حسي در اثر ارتباط اندام هاي بدن با اجسام و جسمانيات حاصل مي شود و هرکدام از حواس ما نوعي از پديده هاي مادي و متناسب با خودش را در وضع معيّني درک مي کند، و همان گونه که نمي توان توقع داشت چشم صداها را درک کند، يا گوش رنگ ها را ببنيد، نبايد انتظار داشت چشم همه چيز را ببيند، زيرا چشم تنها اجسام يا به عبارت صحيح تربعضي از کيفيات - مانند رنگ ها را مي بيند و چيزي که جسم نيست و کيفيت جسم هم نمي باشد، هرگز با چشم مشاهد نخواهد شد، و چون خداوند جسم و جسماني نيست ، با چشم قابل رؤيت نيست . به تعبير ديگر:خداوند ازهمه نقايص که يکي از آن ها ديدني و قابل رؤيت بودن است ، منزه است ، زيرا لازمه مرئي و قابل رؤيت بودن اين است که شرايط لازم براي رؤيت در او تحقق يابد، از قبيل :در مکان و جهت خاصي قرار گيرد؛در تاريکي قرار نداشته باشد و به اصطلاح نوري بر او بتابد؛فاصلهء معيّني ميان بيننده و او وجود داشته باشد. همهء اين ها از آثار موجود محدود، جسماني و مادي است و خداي متعال وجودي است نامحدود و غير مادي . پس رؤيت مخصوص اجسام است . لذا خدا به هيچ وجه قابل رؤيت نيست . حضرت موسي(ع) به علت اصرار بني اسرائيل ، از زبان قوم خود درخواست رؤيت خدا را نمود و خداوند پاسخ داد:هرگز مرا نمي بيني . قرآن مي فرمايد:و در جاي ديگر مي فرمايد:(1) اين که خداوند به هيچ وجه ديده نمي شود، مخصوص اين جهان نيست ، بلکه در عالم قيامت نيز خداوند با چشم ديده نمي شود، زيرا وضع دو جهان براي انسان ها متفاوت است ، ولي خداوند که جسم نيست و برتر از زمان و مکان است و وجود فوق مادي است ، نحوهء وجودش در عالم آخرت تغيير نمي کند تا ديده شود. يکي از ياران امام صادق (ع)به نام هشام مي گويد:نزد امام صادق (ع) بودم که يکي از دوستان حضرت به نام معاوية بن وهب وارد شدو گفت :اي فرزند پيامبر!چه مي گويي در مورد خبري که دربارهء رسول خدا (ص) وارد شده است که او را خداوند راديده ؟به چه صورت ديد؟نيز در خبر ديگري که از آن حضرت نقل شده است که مؤمنان در بهشت پروردگار خود رامي بينند؛به شکل خواهند ديد؟امام صادق 6تبسّم تلخي کرد و فرمود:اي معاوية بن وهب !چقدر زشت است که انسان هفتاد، هشتاد سال عمر کند، در ملک خداوند زندگي نمايد و نعمت او را بخورد، اما او را درست نشناسد اي معاوية بن وهب پيامبر هرگز خدارا با اين چشم مشاهده نکرد و مشاهده بر دو گونه است :مشاهده با چشم دل و مشاهدهء با چشم ظاهر. هر کس مشاهدهء با چشم دل را بگويد، درست گفته و هرکس مشاهده با چشم ظاهر را بگويد، دروغ گفته و به خدا و آيات اوکافر شده است ،زيرا پيامبر 6فرمود:هرکس خدا را شبيه خلق بداند، کافر است . در روايت ديگر اسماعيل بن فضل گويد:از امام صادق (ع) پرسيدم :آيا خدا در قيامت ديده مي شود؟فرمود:چشم ها نمي بينند جز چيزهايي را که رنگ و کيفيتي دارند، در حالي که خداآفرينندهء رنگ ها و کيفيت ها است . (2)نتيجه اين که چون که خداوند جسم نيست و موجود مادي نيست ، چه در اين جهان و چه در سراي آخرت ، به هيچ وجه قابل ديدن و رؤيت با چشم نيست . (3) پي نوشت ها: 1 ـ انعام (6 آيه 103 2 ـ تفسير نمونه ، ج 5 ص 383محمد تقي مصباح يزدي ، آموزش عقايد، 87و 128 3 ـ آيت اله جعفر سبحاني ، منشور عقايد اماميه ، اصل 42 ص 66 موفق و پيروز باشيد.

پربازدیدترین ها