تغییر دین از نظر اسلام چه حکمی دارد؟

متن سوال: 
در دين اسلام تغيير دين چه حکمي دارد؟ (اين سوال يک مبلغ زرتشتي است بنابراين اين نکته در پاسخ رعايت شود هم چنين اگر لطف کنيد و چکيده اي از پاسخ را هم در پايان قرار دهيد و ترجمه فارسي جملات عربي را هم بنويسيد چون پاسخ شما در ديد عموم قرار خواهد گرفت با تشکر)

باسلام خدمت شما پرسشگر محترم
دين اسلام فطري است. اگر فردي به اصول و فروع اسلام آشنا باشد و حالت انکار نداشته باشد، به صورت طبيعي و معمولي به آن ايمان مي‏آورد. قرآن مي‏گويد: لا اکراه في الدين؛ در پذيرش عقيده اکراه نيست . اصولاً عقيده با اکراه سازگار نيست. اين سخن درستي است، ولي نبايد از اين گزاره، تفسير ناروا نمود و گفت: هر که هرگونه دلش بخواهد، آزاد است تا عقايد ديگران را به بازي بگيرد، بلکه قرآن به دنبال سخن مذکور مي‏گويد: قد تبيّن الرشد من الغي؛ راه راست از راه‏هاي انحرافي و نادرست روشن است .(1) يعني وقتي راه رشد و حقيقت آشکار است، دليلي براي اکراه و اجبار وجود ندارد، زيرا عقل سليم بدون داشتن انکار و عناد آن را پذيرا است. بنابراين، انسان حق ندارد از آزادي سوءاستفاده کند و به بهانه آزادي، اعتقادات جامعه را به باد مسخره بگيرد و امنيت فکري و فرهنگي اجتماع را متزلزل و مختل نمايد.
اين سخن نيز مورد پذيرش عقل و عرف است.
حال اگر فردي در خانواده مسلمان تشخيص داد که دين اسلام بر حق نيست، مي‏تواند دين ديگر را انتخاب کند، اما در جامعه‏اي که براساس اعتقادات و باورهاي ديني، قوانين، رفتارهاي اجتماعي و فردي، اميال و آرزوهاي انسان‏ها ارزش‏هاي اخلاقي شکل گرفته که هر يک از اين موارد کارکردهاي بسياري در زندگي فردي و اجتماعي دارد، حق ندارد در برابر دين و اعتقادات موضع‏گيري نموده و درصدد تخريب آنها باشد، زيرا آثار نامطلوب در زندگي فردي و اجتماعي ايجاد خواهد کرد و باعث تزلزل ارکان اجتماعي خواهد شد، بنابراين ارتداد از اين جهت که افکار عمومي و ايمان مردم را متزلزل مي‏کند، اظهار آن روا و شايسته نيست، و با وجود يک سري شرايط اسلام با مرتد برخورد مي‏کند. اما اگر باور خود را رواج نداد و به امنيت فکري و فرهنگي جامعه آسيبي وارد نکرد، به او کاري ندارند و حکم ارتداد نداشته و عقيده‏اش نزد خودش محترم است.
اين که خدا با او چگونه برخورد مي‏کند، تنها خدا مي‏داند که وي صداقت دارد يا از روي عناد و لجاجت به اين عقيده روي آورده است. خداوند فرداي قيامت بر پايه عدل و حکمت، با او رفتار خواهد کرد. همو فرموده است: اگر حجت بر کسي تمام نشده باشد، مؤاخذه‏اش نمي‏کند.(2) مي‏گويد:هر قدر که عقلش خوبي‏ها را که درک کرده، به آن عمل کرده است، ثواب و پاداش دريافت مي‏کند و به هر اندازه، در عمل، کوتاهي و يا ضد باورش را انجام داده است، جزا و کيفر مي‏بيند.
در نتيجه، اگر فردي با مطالعه و تحقيق تشخيص داد که دين قبلي اش بر حق نيست، مي‏تواند، بلکه بايد دين ديگر را انتخاب کند. اين امر، هيچ اشکالي ندارد، به شرطي که اين تغيير دين و کشف حقيقت، منصفانه و از روي عدم تعصب و پيش داوري و از مجراي صحيح و درست صورت پذيرفته باشد.

پي‏نوشت‏ها:
1 - بقره (2) آيه 256.
2 - اسراء (17) آيه 15.

موفق و پيروز باشيد.

پربازدیدترین ها