آیا می دانید چرا مسلمانان 7 بار دور کعبه می گردند

‌ سلام وقت شما بخير 1?اين ها ادعاهايي است که توسط دين ستيزان مطرح مي شود و هيچ گونه دليل و منبع تاريخي براي گفتارشان وجود ندارد. در هيچ منبع تاريخي بتي به نام الله يافت نشده است. براي مطالعه درباره بت هاي شبه جزيره عربستان به کتاب[اسلام و عقايد و آراء بشري] اثر يحيي نوري،ص284 به بعد مراجعه کنيد. در اين کتاب بررسي مفصلي درباره بت هاي عربستان شده است. 2?نام?الله?توسط اعراب ابداع نشده بلکه اين اسمي است که حضرت اسماعيل ،جد پيامبر اسلام رواج داده است. 3?بت پرستان مکه، منکر خدا نبودند و به خداي يکتا ايمان داشتند و آن خالق يکتا را الله مي ناميدند. ولي در کنار پرستش الله، بت ها را هم به عنوان خدايان پايين دستي عبادت مي کردند. و معتقد بودند که امورشان به وسيله بت ها تدبير مي شود. لذا از آنها طلب حاجت مي کردند. خداوند در سوره زمر آيه ??مي فرمايد: اگر از آنها بپرسي،چه کسي آسمان ها و زمين را آفريد حتما مي گويند الله . 4?پس پيامبر اسلام عرب را به قبول نمودن خدا فرا نمي خواند بلکه آن ها را دعوت مي کند که براي خدا شريک قرار ندهند. نکته مهم اينکه همه اعراب مشرک نبودند. عبدالله، پدر گرامي پيامبر اسلام از قبيله بني هاشم بود که همه اجدادش بدون استثنا موحد و پيرو دين حضرت ابراهيم بوده اند. 5?در مورد طواف هفتگانه: روايتي از ابوحمزه ثمالي به نقل از امام سجاد عليه السلام: خداوند فرمود: من در روي زمين، جانشيني براي خود قرار خواهم داد. آن ها گفتند: آيا کسي را در زمين قرار مي دهي که فساد و خون ريزي مي کند؟ خداوند فرمود: من حقايقي مي دانم که شما نمي دانيد. آنگاه فرشتگان را هفت هزار سال از نور خويش محروم کرد و آنها به عرش خداوند پناه بردند و توبه نمودند. و توبه آنها قبول شد و مورد رحمت حق قرار گرفتند. آنگاه خداوند در آسمان چهارم براي عبادت فرشتگان?بيت المعمور? و در زير آن?بيت الحرام?قرار داد تا محل امن و عبادت و پاداش فرزندان آدم باشد. و هفت دور طواف واجب شد و هر هزار سال يک روز طواف تعيين گرديد. منبع:علل الشرايع ج 2 ص 407 6?بيت معمور در آسمان در مقابل خانه کعبه است و طواف فرشتگان به آن مانند طواف انسان ها به خانه کعبه، شايد اشاره به مشابهت باشد چون بيشتر مردم از طواف کردن به کيفيت طواف فرشتگان ناتوانند دستور به تشبه داده باشند. که هر که خود را به قومي شبيه سازد از آنان است. ترجمه جامع السعادات،نراقي،ج 4 ص 489 منبع: پرسمان اعتقادي