چگونه خود ارضایی خود را ترک کنم ؟

متن سوال: 
سلام من پسري 20 ساله هستم .از سن 16 سالگي خودارضايي داشتم و دارم.الان چندتا سوال دربارش دارم من از اول عمرم شديدا درباره موضوعات جنسي کنجکاو بودم و هزارتا کتابم درباره اين موضوعا خوندم طوري که ميتونم ادعا کنم ويژگي هاي دخترارو از خودشون بهتر ميشناسم. تا حدود سن 18 سالگي خودارضايي رو با دست انجام ميدادم ولي بعدا خودم يه راه اختراع کردم من با وسيله هايي که در اختيارم بود چيزي ساختم که تا حد زيادي تداعي کننده ي بدن جنس مخالفه و آلت جنس مخالفم خيلي خوب درست کردم به همين خاطر لذتي که از کارم ميبردم خيلي زياد بود.خودم احساس ميکنم اينکار علايم بعد از انزال مثل(پف کردن چشم، تاري ديد، سستي و...) را تا حد زيادي کم ميکنه از طرفي ميتونم ادعا کنم به ارگاسم کامل هم ميرسم من حتي تا 25 انقباض در يک ارگاسم رو هم تجربه کردم! از اونجايي که اطلاعات جنسيم زياده ميدونم انزال زودرس به خاطر اضطرابه، تونستم با روشي که ميگه تمرکز رو از روي آلت برداريد طول زمان مقاربت رو تا 15 دقيقه کنترل کنم و فکر ميکنم حتي آدماي متاهلم نميتونن مثل من باشن و مطمئنم کمتر پسري تونسته باشه تا 12 انقباض رو تجربه کرده باشه.البته با همون وسايلي که گفتم(چون من تاحالا با جنس مخالف نزديکي نداشتم). ميدونم اينا هنر نيس متاسفانه من خيلي باهوشم و هميشه هم از هوشم و اطلاعاتي که دارم سو استفاده ميکنم. حالا چندتا سوال دارم 1-اينکه من اين کارارو ميکنم چه تاثيري رو رابطم با همسر آيندم ميذاره؟ميدونم تاثير منفي داره ،چون خود ارضايي آدمو دقيقا به هدفش ميرسونه ولي تو رابطه با همسر هزارتا مشکل وجود داره مثلا اينکه ممکنه طول واژن اون با طول آلت من متناسب نباشه، استرس و... تازه بايد طرفتم به ارگاسم برسوني! ولي نميدونم بايد چيکار کنم؟؟؟اوايل هدفم اين بود که چيزايي که تو کتابا ميخونمو عملي امتحان کنم تا براي رابطه با همسرم در آينده آماده باشم ولي کم کم عادت شد البته من خود ارضاييه مفرط ندارم حدودا هفته اي 1 بار البته اگه به خودم سخت بگيرم ميتونم تا 2 ماه کنترل کنم. 2-من ميتونم به کارم ادامه بدم يا نه؟ 3-مطالب زيادي درباره خودارضايي خوندم ولي آخر نفهميدم اين کار اسمش خود انزالي يا خود ارگاسمي .آيا من با چيزايي که گفتم، ميتونم ادعا کنم ارگاسم رو تجربه کردم؟ميدونم ارگاسم جنبه ي روحي وعاطفي داره ولي ... . نميدونم والا ، شما بگيد. 4-چرا ميگن خود ارضايي برا بدن ضرر داره ؟با دلايلي که ميارن فقط ميشه فهميد ضررهاي روحي و عاطفي داره مثل افسردگي و... . منظورم اينه که تفاوت فيزيکي بين خود ارضايي و نزديکي وجود نداره(روشي که اختراع کردم هم به خاطر همين بود . تا تفاوتي نباشه چون تنها چيزي که شنيدم اين بود که درحين خود انزالي با دست، دماي قسمت هاي مختلف طول آلت فرق ميکنه)، پس يا خودارضايي ضرر نداره يا هم خودارضايي ضرر داره و هم نزديکي! ، و اين يعني ضررهايي که برا خود ارضايي ميگن فقط بچه گول زنکه!! مگه آلته تناسلي ما ميفهمه که در حال خودارضاييه يا نزديکي؟؟ واقعا ازتون ممنونم لطف کنيد منو کامل کامل راهنمايي کنيد.فقط لطف کنيد فقط به جنبه علمي مسئله بپردازيد و مسائل ديني و اعتقادي رو قاطي نکنيد(ميدونم گناهه ، ميدونم چقدر تاثير منفي داره ، اثرات روحيش رو هم انکار نميکنم) متشکرم

سلام وقت شما بخير در مورد خودارضايي و ترک آن توجه شما را به نکات ذيل جلب مي کنيم: 1- اضطراب نقش مؤثري در تشديد قواي جنسي دارد . در توليد نياز جنسي کاذب سهم به سزايي دارد. ارضاي جنسي تا حدودي براي کاهش اضطراب مفيد است. اگر ارضاي جنسي از طريق حرام (مانند استمنا) صورت گيرد، با اين که به صورت موقت از اضطراب ميکاهد، ولي پس از مدت کوتاهي به خاطر تشديد احساس گناه سطح اضطراب را دو چندان ميکند. با اين وصف اضطراب هم علت و هم معلول استمنا محسوب ميگردد. 2ـ همان طور که اضطراب در گرايش به خودارضايي مؤثر است، کاهش اضطراب از طريق ورزش سنگين منظم، تنفس عميق 25 تا 30 بار در روز، تنآرامي (ريلکسيشن) و داروهاي گياهي و شيميايي سهم بسزايي در کاهش ميل به خودارضايي دارد. 3ـ به هيچ وجه خود را ناپاک ندانيد. پسر مؤمني هستيد که به هر دليلي دچار يک کژ رفتاري گشتهايد. هيچگاه خودتان مساوي با رفتار ناشايست خود ندانيد. بنده خدا هستيد و خداوند بنده اي را که به سويش آيد ، طرد نمي کند. براي جبران گناهان ريز و درشت راه روي همه بندگان باز است؛ زيرا رحمت و بخشايش الهي بسيار بزرگ و گسترده تر از هر گناهي است. 4ـ احساس گناه اگر چه به معناي بيداري وجدان و نفس سرزنشگر انسان و مطلوب است، اما احساس افراطي به هيچ وجه مطلوب خدا و دين نيست، بلکه احساس گناه فزاينده در راستاي وساوس شيطاني است. احساس گناه يکي از بزرگترين منابع اضطرابزاست. ميتوان دريافت که احساس گناه بيش از حد زمينهاي براي خودارضايي بيش تر فراهم ميآورد، پس با بالا بردن سطح عزت نفس و اعتماد به نفس و اميد به لطف و بخشش بيکران الهي به تعديل احساس گناه بپردازيد. 5ـ مانند يک محقق دست به تحقيق در زمينه افکار، احساسات و رفتارهاي انگيزاننده ميل به خودارضايي در خود بزنيد. در طي مدت يک ماه مراحل آغاز تا پايان يک وهله خودارضايي را در برگهاي ياد داشت نماييد . اين کار را براي وهلههاي ديگري که اتفاق ميافتد، تکرار کنيد. زمان و مکان و شرايط جسمي و روحي در قبل و بعد از خودارضايي را ثبت نماييد. در طي يک ماه ببينيد يک وهله خودارضايي با چه فکري آغاز ميگردد، سپس اين فکر مزاحم چه احساس در شما برميانگيزد و اين احساس چگونه به رفتار خودارضايي در شما ميانجامد، همچنين معمولاً در چه زمانيهايي و در چه مکانهايي و در چه شرايط جسمي ـ روحي ميل به خودارضايي در شما تشديد ميگردد. پس از پايش و رصد رواني يک ماهه به تجزيه و تحليل و جمعبندي نتايج بپردازيد . از نتايج اين تحقيق ميتوانيد راهکارهاي کارآمد ترک يا لااقل تعديل خودارضايي را استخراج نماييد، مثلاً وقتي که اعصاب تان خرد است، وقتي که دوستان متأهل خود را ميبينيد، وقتي که با مادرتان جر و بحث ميکنيد، وقتي که اضطراب امتحان داريد، يا وقتي که به فيلم يا تصوير خاصي ميانديشيد. عيناً همين قضيه در زمينه مکانهاي تحريکزا تکرار ميگردد. وقتي در اتاق خواب هستم، وقتي تنها در خانه هستم، وقتي دستشويي ميروم و... از سوي ديگر نگاهي موشکافانه به پرونده گذشته خودارضايي خويش بيفکنيد، ببينيد در چه شرايطي توانستهايد بر خودارضايي فايق آييد. با چه تکنيکهاي فاصله بين وهلههاي خودارضايي را افزايش دادهايد، چه زماني براي ترک کوتاه مدت يا دراز مدت خودارضايي موفق بودهايد. در اين مرحله نيز تحقيق نيز به تجزيه و تحليل و جمعبندي نتايج بپردازيد. پايش رواني دست شما را براي اتخاذ يک راهکار مناسب باز ميکند. 6 ـ خودارضايي نوعي اعتياد رواني محسوب ميگردد . در برخي جهات شباهات زيادي با انواع ديگر اعتياد (مانند مواد مخدر و الکل و...) دارد. همه متخصصان درمان اعتياد در اين موضوع همعقيده اند که بازگشت ناخواسته به شرايط قبل امري طبيعي و يکي از مراحل درمان محسوب ميگردند. بسياري از معتاداني که اقدام به ترک کردهاند ، در طول فرايند درمان ناخواسته دچار لغزشهاي رفتاري ميگردند . لغزشهاي رفتاري به هيچ وجه به معناي شکست درمان نيست. يکي از علت هايي غلطيدن دوباره به اعتياد قبلي، قرار گرفتن در محيطي است که در آن جا اعتياد زياد اتفاق افتاده بود.، مثلاً يادآوري يک صحنه خاص، يا قرار گرفتن در مثلاً حمام و هنگام شستن آلت و... به همين خاطر بسيار توصيه مي شود که در آن شرايط خاص قرار نگيرند. در هر حال لغزشهاي غير اختياري طبيعي است . نبايد به بزرگنمايي آن پرداخت. متأسفانه در افرادي که به خود درماني اعتياد ميپردازند و از نعمت هدايت درمانگر محرومند، هر گونه بازگشت را به منزله شکست قطعي در درمان تلقي ميکنند. اين باعث توهم عدم کنترل و بيارادگي فرد مي گردد. اين تصور آسيبزا، فرد را از ادامه درمان مأيوس ميسازد ، در حالي که درصد پيشرفت درمان فرد بسيار بالاست. اگر نيک بنگريد، با کمي واقعنگري ميتوانستيد لغزشهاي هر از گاهي خود را با ديدي مثبتتر مديريت نماييد. 7 ـ منصف باشيد . همان طور که به تنبيه ذهني ـ عملي خودارضايي خويش ميپردازيد، به تشويق ذهني ـ عملي موفقيتهايي هرچند اندک خود در ترک خودارضايي بپردازيد. اگر حتى يک روز هم در ترک موفق بوديد، با کمال سخاوت به تشويق خود بپردازيد. خود تشويقي ميتواند علاوه بر ارتقاي سطح اعتماد به نفس و عزتنفس به کاهش اضطراب شما کمک شاياني کند. خود تشويقي ميتواند به صورت کلامي يا غير کلامي (مانند خريد يک بستي يا ديدن يک فيلم جذاب يا سجده شکر و ...) باشد. 8ـ با پرهيز از هر گونه خودسرزنشي و خود ملامتگري به يادداشت نکات مثبت خود بپردازيد. هزاران نکته مثبت داريد که نبايد با بزرگ نمايي نکات منفيتان به بوته فراموشي سپرده شود. ارزشمندي تان نسبت به خود کمک موثري در ترک اين گناه فراهم مي آورد. 9ـ براي 24 ساعت خود برنامهريزي سبک و سهل الوصول انجام دهيد. با اشتغال ذهني به امور مثبت از هر گونه اشتغال فکري به تفکرات تحريکزا پرهيز نماييد. وقت فراغت براي خود قرار ندهيد و بي خود در جاهاي تحريک کننده مانند اينترنت پرسه نزنيد. با وجود آماده بودن شرايط محيطي و...ترک گناه بسيار مشکل و حتي نامقدور است. 10ـ سعي نماييد از تکنيکهاي انزجار درماني و شرطيزدايي استفاده کنيد. لذت کاذب خود ارضايي را با يک امر منزجر کننده ذهني مانند تصور صحنه تهوعآور يا خوردن داروي تلخ پيوند بزنيد و با آن تداعي نماييد يا آن که فرايند شرطي شده (اضطراب - خودارضايي) را به (اضطراب - ورزش يا تفريح سالم، تنفس عميق، رفتن به سر يخچال و آب خوردن و...) تبديل نماييد. 11ـ به هيچ وجه خود را دست و پا بسته فرض نکنيد. بدانيد صدها هزار توانستهاند که ترک کنند و شما از آنان مستثنا نيستيد. در ادامه توجه شما را به مقاله اي در زمينه خود ارضايي جلب مي نمايم: خودارضايي يکي از انحرافات جنسي است که داراي عوارض روحي و جسمي فراواني دارد از جمله؛ افسردگي و بي حالي و ضعف بينايي ، ضعف قواي جسماني ، آسيب دستگاه تناسلى و ناتوانى‏هاى جنسى و توليد مثل، بيماري هاى مقاربتى‏،عقيم شدن‏،کم خونى، کم اشتهايى و مشکلات گوارشى؛کم خوابى و اختلال در خواب؛ تنگى نفس؛ سر درد و سرگيجه؛پيدايش تغييرات در نخاع و ستون فقرات، ضعف حافظه، حواس پرتى و ناتوانى در تمرکز فکرى‏،اضطراب ،افسردگى‏، پرخاشگرى و بداخلاقى‏، يأس از زندگى‏،از بين رفتن خلاقيت‏ها، توانايى‏ها و سرکوب شدن استعدادها، عدم ميل به تحصيل، مطالعه، تحقيقات علمى و فعاليت‏هاى فکرى، هوس باز و بى‏بند و بار شدن ،افت تحصيلى‏،بزهکارى و ... . مهم ترين عوامل ترک عبارتند از؛ 1- از بين بردن زمينه هاي اين عمل مانند؛ ديدن و خواندن تثاوير و مطالب تحريک زا، دوستان ناباب، استفاده نادرست از اينترنت و ... 2- آگاهي از عوارض و آسيب هاي ناگوار آن. 3- تقويت اراده. عواملي در تقويت اراده مؤثر است مانند: 1ـ تمرکز بخشيدن به فعاليت هاي گوناگون. 2ـ توجه به عبادات به ويژه نماز که تمرين تمرکز فکر است. 3ـ پايان رسانيدن کارهاي نيمه تمام. 4ـ تلقين مثبت: همواره به خود اين گونه تلقين کنيد که ارادة انجام اين کار را داريد و شکست مفهومي ندارد. تلقين در ترک عادات نامطلوب و غلبه بر خودارضايي مؤثر است. پل ژاگو مي گويد: وقتي بخواهيم با عادت زشتي ستيزه کنيم، ابتدا بايد نتايج نامطلوب آن را در نظر مجسّم سازيم، بعد منافعي را که در نتيجة ترک آن عايد مي شود، در روح خود تصور کنيم، در نتيجة اين عمل، هر بار که چنين نمايشي در روح خود مي دهيم، بر آن تحريک يا وسوسه چيرگي يافته و لذت ترک آن را در خود احساس مي کنيم. اگر تلقين به نفس را بلافاصه پيش از خواب اجرا کنيم، مؤثرتر از مواقع ديگر خواهد بود. به طور کلي، متمرکز ساختن فکر در کاري که مي خواهيم براي اجراي آن فردا صبح در فلان ساعت بيدار شويم کافي است . بنابراين بايد خود را باور کنيد و ترس و شکست را به خود راه ندهيد. بدانيد که اگر بخواهيد مي توانيد. اين جمله شعار نيست، بلکه در عمل نيز افراد براي ايجاد و تقويت هر چه بيش تر اراده، به فوايد و آثار آن و نتيجه اي که به دست خواهيد آورد، نيز اهميت آن و آينده روشني که داريد، همچنين نجات از مشکل و سختي که با آن روبرو هستيد، به شما کمک خواهد کرد. به پاداش عظيم اخروي و رضايت حضرت دوست (به جهت سختي و مشکل بودن ترک عمل) توجه نماييد. به خاطر داشته باشيد هر چه گناه و ترک عمل سنگين تر باشد و تلاش بيش تري لازم داشته باشد، در صورت تحقّق، انسان را به کمالات بالاتري مي رساند که براي ديگران شايد حتي قابل تصوّر نباشد.. از اين رو هرگز يأس به خود راه ندهيد و براي آن برنامه ريزي کنيد. به راهکار هايي که مطرح مي کنيم، توجه نماييد و آن را به کار ببنديد، قطعاً اثر آن را خواهيد يافت. راهکارهاي ترک خود ارضايي: 1- سعي کنيد هميشه پيش از خواب مثانه خود را تخليه کنيد . شب‏ها به خصوص غذايي سبک ميل کنيد. 2- هرگز شکم خود را بيش از حد معمول پر نکنيد. بلکه اگر تا چند لقمه ديگر جاي داريد، از غذا دست بکشيد. 3- از پوشيدن لباس‏هاي تنگ و چسبان (به خصوص لباس زير ) اجتناب ورزيد. 4-هرگز در حمام به طور کامل لخت نشويد.مثلا در حالي که هنوز زير شلوار به پا داريد ، قسمت فوقاني بدن خود را بشوييد. از ليف و صابون زدن به اندام جنسي خود که باعث تحريک آن مي شود بپرهيزيد.مطمئن باشيد صرف تماس آب و صابون با اندام جنسي بدون دست ورزي براي بهداشت آن کفايت مي کند. 5- هرگز فکر گناه را به ذهن خود راه ندهيد . از تصور و تخيل امور جنسي و شهواني سخت پرهيز کنيد. 6- از خواندن، شنيدن، نگاه کردن به امور و تصاوير شهوت زا دوري کنيد. 7- از خوردن مواد غذايي محرک مانند: خرما،پياز، فلفل، تخم‏مرغ و غذاهاي چرب اجتناب و يا به حداقل اکتفا نماييد. 8- از نگاه کردن و دست‏ورزي به اندام جنسي خود پرهيز کنيد. 9- هرگز به رو نخوابيد. 10- هيچ‏گاه تنها در يک مکان نباشيد تا فرصت و زمينه گناه از بين برود. 11- براي تخليه انرژي زايد بدن به طور منظم و زياد ورزش کنيد. 12- هيچ‏گاه بيکار نباشيد . هميشه براي مشغول ساختن خود به فعاليتي مطلوب و مثبت برنامه داشته باشيد. 13- روزه بگيريد . حتي اگر روزه واجب به عهده نداريد ، روزه مستحبي بگيريد . اگر قادر نيستيد، روزه تربيتي بگيريد، يعني به کم ترين مقدار غذا و کم‏حجم‏ترين نوع غذاها اکتفا کنيد . وعده غذايي خود را کم کنيد. 14- هرگز به نامحرم نگاه نکنيد، حتي اگر به ارتباط کلامي با آن ها مجبور باشيد. 15- با جنس مخالف رفتار متکبرانه داشته باشيد، هرگز با روي باز و نرمي با آن ها برخورد نکنيد. 16- هرگاه افکار جنسي به ذهن شما حمله ور شد ، ذهن خود را مثلاً با بستن يک کش به مچ دست خود و کشيدن و رها کردن آن از آن افکار منصرف کنيد. به خود هشدار دهيد. 17- به بدي اين گناه و عواقب آن بيانديشيد ،ولي احساس گناه شما از اين کار نبايد به حدي باشد که در شما ايجاد اضطراب مخل به سلامت روان کند . 18- به محض لغزش فوراً توبه کنيد. هرگز از رحمت خدا مأيوس نباشيد و بدانيد رحمت خدا از گناه شما بزرگ تر است. 19- قرآن زياد بخوانيد و در معاني آيات آن تفکر کنيد. 20-در مجالس مذهبي، دعا و توسل و موعظه زياد شرکت کنيد. 21- از کتبي که جنبه موعظه و بيدارگري قلبي دارد بهره بگيريد . مقيد باشيد در روز چند ساعت به مطالعه اين‏گونه کتب بپردازيد . براي مثال مجموعه کتاب‏هاي شهيد دستغيب توصيه مي‏شود به خصوص کتاب گناهان کبيره، قلب قرآن، ايمان، قلب سليم و معاد و…. 22- اوقات فراغت خود را با مطالعه، ورزش، زيارت، عبادت و عيادت از نزديکان و... پر کنيد. 23-به معاد و قيامت فکر کنيد. 24- ذکر لاحول ولا قوة الا باللَّه را زياد بر زبان جاري سازيد. 25- اگر دوباره وسوسه شديد، با غسل و تيمم حتما سعي کنيد عبادت‏هاي خود مانند نماز و روزه و... انجام دهيد . اين کار به نوبه خود تاثير به سزايي در ترک اين عمل دارد . 26- از محيط هاي آلوده، سخت دوري کنيد . بيش تر وقت خود را در کتابخانه بگذرانيد . بي‏علت در خيابان‏هاي آلوده پرسه نزنيد . 27- بعد از موفقيت در ترک ، حتي به طور موقت ، خود را تشويق نماييد . مثلا اگر يک روز توانستيد استمنا نکنيد ، جايزه اي به خود بدهيد ( مثلا يک بستني يا هر چه که دوست داريد ) . اگر اين مدت بيش تر شد ، اين روند را ادامه دهيد . اما در مورد اين که آيا خودارضايي علاوه بر اين که در اسلام از آن به خاطر آسيب هاي روحي و جسمي آن نهي شده، از نظر پزشکي نيز خودارضايي داراي آسيب هاي جسمي و روحي است. کم ترين دليلي که مي توان بر آسيب هاي خودارضايي آورد و شما را قانع کرد، اين است که: يک قاعده عقلي مي گويد : اقل دليل علي امکان الشي وقوعه؛. کم ترين دليلي که مي توان بر امکان يک چيزي آورد، واقع شدن آن است». يعني کم ترين دليلي که مي توان بر وجود آسيب هاي خودارضايي آورد،بروز و ظهور اين آسيب ها در مبتلايان خودارضايي است. که خود آن ها به اين آسيب ها اقرار و اعتراف مي کنند. بنابراين اگر تمام ادله شرعي و پزشکي را کنار بگذاريم ، اين دليل بهترين دليل بر اثبات آسيب هاي روحي و جسمي خودارضايي خواهد بود. اما فرق خودارضايي با ارتباط جنسي با همسر: ارتباط جنسي با همسر و ارضاي نياز جنسي از طريق صحيح ,هرگز چنين پيامدهايي را به همراه نخواهد داشت. علت اين تفاوت نيز در نگاه کلي آشکار و واضح است. ولي در نگاه دقيق تر، تفاوت هاي ظريفي بين اين دو روش ارضاي نياز جنسي وجود دارد .تنها به دو , سه مورد اشاره مي کنيم: 1- استمنا در واقع آميزش با خود است. تحريک کننده و تحريک پذير يک نفر است . همين طور ايجاد کننده شرائط اوج لذت (گرم شدن، تصور لذت و...) توسط خود ارضا شونده فراهم مي شود. در اين جا تمام وجود فرد (در عين وحدت و يک پارچگي) بايد دو پاره شود: يکي ارضا شونده و ديگري تحريک کننده . دو پاره شدن آسيب هايي در پي دارد از جمله اختلال در سيستم توجه و تمرکز و در مراتب بالاتر به توهم اسکيزوفرنيايي منجر خواهد شد. 2- آنگاه که خود بدن انسان تامين کننده نياز جنسي او گردد، چون اين بدن هميشه در همراهي اوست، کم کم او را در يک حالت تحريک جنسي دائم قرار مي دهد. چون خودش از خودش لذت مي برد. اين فاصله رواني اندک وي را به سمت حالت تحريک دايمي سوق مي دهد. تحريک پذيري سريع, زود و دايم جداي از اثرات مخرب اجتماعي , اثرات جسمي زيانباري به دنبال خواهد داشت. موفق و مويد باشيد.

پربازدیدترین ها