راههای نورانیت قلب و روح چه اعمالی مفید است؟

سلام وقت بخير براساس روايات رسيده از معصومان عليهم‌السلام امور زير جهت زدودن زنگارهاي دروني و نورانيت قلب و روح مفيد است: 1 - قرائت قرآن: پيامبر مي‌فرمايد: دل‌ انسان مانند آهن زنگار مي‌گيرد. صيقلي کردن و زنگارزدايي آن به وسيلة قرآن است [1]. 2 - کسب حکمت و اطلاعات نو از معارف ديني: علي عليه‌السلام فرمود: قلب‌ها همانند بدن‌ها ملول و کسل مي‌شوند، پس با کسب تازه‌هاي دانش و حکمت و دست يافتن به حقايق و معارف نو ملالت و کسالت آن را از بين ببريد [2]. 3 - تقويت و تحکيم ايمان و خالص کردن آن: علي عليه‌السلام مي‌فرمايد: با ايمان نقطه‌اي نوراني در قلب ظاهر مي‌شود. هر اندازه ايمان افزون گردد، آن نقطه نوراني، روشن‌تر و زيادتر مي‌گردد. [3]. در کلام ديگري مي‌فرمايد: زينت و آراية ‌قلب‌ها،‌خالص کردن ايمان است [4]. 4 - پيوسته در ذکر خدا بودن: علي عليه‌السلام مي‌فرمايد: استديموا الذکر فانه ينير القلب؛ مداومت به ذکر خدا داشته باشيد که دل را نوراني مي‌کند [5]. 5 - به کارگيري انديشه و تفکر، سبب بينايي قلب مي‌گردد. امام حسن مجتبي عليه‌السلام مي‌فرمايد: بر شما باد به فکر کردن و انديشه نمودن که باعث حيات قلب اهل بصيرت و کليد درهاي حکمت است [6]. 6 - تقوا: علي عليه‌السلام مي‌فرمايد: تقوا داروي بيماري‌هاي دل، روشنايي بخش قلب‌ها، درمان دردهاي بدن، پاک کننده پليدي‌هاي روح، روشنايي بخش تاريکي چشم و امنيت دهنده در نا آرامي‌ها است [7]. 7. حزن و گريه از خوف الهي و فرجام گناهان، قلب را نوراني مي‌کند: امام باقر عليه‌السلام مي‌فرمايد: استجلب نور القلب بدوام الحزن [8]. 8. ديدار و همنشيني با علما نيکوکاران و اهل تقوا، سبب آبادي و نورانيت قلب مي‌گردد[9]. امور ديگري همانند نماز اول وقت، نماز شب و سحرخيزي نيز در نورانيت قلب مؤثر است. پي نوشت: [1] .احسانبخش ، صادق، آثار الصادقين، روابط عمومي ستاد نماز جمعه گيلان ، ج18، ص 129. [2] . امام على بن ابى طالب عليه السلام، نهج البلاغه، انتشارات دار الهجره قم ، قصار 197 . [3] . همان ، ص 518 . [4] . احسانبخش ، صادق، آثار الصادقين، روابط عمومي ستاد نماز جمعه گيلان ، چاپ اول ، 1368 ه ش ، ج18، ص 122. [5]. عبدالواحد بن محمد تميمى آمدى، غرر الحکم و درر الکلم، انتشارات دفتر تبليغات اسلامى قم، 1366 هجرى شمسي، ص 189 . [6] . علامه مجلسى، بحار الأنوار، مؤسسة الوفاء بيروت - لبنان، 1404 هجرى قمري، ج75، ص 119 . [7] . امام على بن ابى طالب عليه السلام، نهج البلاغه، انتشارات دار الهجره قم ، ص 313 . [8] . علامه مجلسى، بحار الأنوار، مؤسسة الوفاء بيروت - لبنان، 1404 هجرى قمري، ج75، ص 162 . [9] . عبدالواحد بن محمد تميمى آمدى، غرر الحکم و درر الکلم، انتشارات دفتر تبليغات اسلامى قم، 1366 هجرى شمسي، ص 430 .