احساسات کودکان

کودکانی که به احساساتشان احترام گذاشته نشود برای احساسات دیگران ارزشی قائل نخواهند بود .

برای این امر به نکات دهگانه زیر توجه کنید:

1- به دقت به حرفهای کودک گوش دهید.
2- احساسش را با کلمه "اهوم" یا "خب" تصدیق کنید.
3- بر روی احساستش اسمی بگذارید تا احساسات خود را کشف کند . " خیلی نا امید کنندس" یا "چقدر غمناکه این موضوع " یا "پس تو حسابی دردت اومده " یا "پسر تو حسابی عصبانی هستی" یا " این مسئله برات ناراحت کنندس" یا "به نظر می آد حسابی اذیت شدی" .
4- از او بخواهید عمق یا وزن احساسش را بیان کند :
" به نظر می آد الان اندازه یک هندونه گنده خشمگین هستی " یا "این خیلی میتونه وحشتناک باشه " .
5- احساساتش را تفکیک کنید :
"به نظرم تو در مورد برادرت دو تا احساس متفاوت داری ، بعضی وقتها دوست داری باهاش بازی کنی ، بعضی وقتها دلت می خواد ازت دور باشه "
6- همدردی کنید :
"می دونم چقدر دلت می خواس با بابات بری بیرون "
یا " الان خیلی دوست داشتی اون اسباب بازیت نشکسته بود ".
7- از تکنیک انعکاس استفاده کنید : با شوق و شور بگویید " صد آفرین ،پس حسابی خوشحالی "
8- به طور خیالی آرزو هایش را بر آورده کنید :
"کاش می تونستیم مثل جادوگرا الان یک بستنی خلق کنیم " یا " کاش یه سوپر مارکت تو خونه داشتیم ، اونوقت ...." یا "تصور کن می تونستیم یه ماشین کنترلی بسازیم " یا "بیا یه لیست آرزوها درست کنیم و آرزوهامونو توش بنویسیم "
9- نقش یک موجود خیالی را بازی کنید :
"من _ به_ _ عنوان _ یه _ آدم آهنی _ ازت می خوام اتاقتو مرتب کنی >>>ها ها ها...." یا ادای یک شخصیت کارتونی را در بیاورید " .
10- توصیف کنید :
اگر اشتباهی از کودک سر زده به جای تحقیر و توهین و سرزنش مسئله و آنچه را که می بینید توصیف کنید
به جای " بازم که یادت رفت شیر آب و ببندی " بگویید " می بینم شیر آب رو نبستی " یا به جای "تو همیشه یادت میره چراغو خاموش کنی " بگویید "چراغ دستشویی روشن مونده.