آیا می توانم بدون اجازه همسر صیغه ای انجام بدهم یا خیر؟

متن سوال: 
من يه مرد 25 ساله داراي مدرک کارشناسي هستم.مدت 2 سال هست که ازدواج دائم کردم.در اين مدت با همسرم هيچ بدرفتاري نداشتم و متقابلا همديگر را خيلي دوست داريم.اما همسرم نمي تواند من را از لحاظ جنسي تاميين کند .بارها به اون صحبت کردم ولي نشد حتي تا اين لخظه هيچ دخولي انجام نداديم.ايا مي لونم يک همسر صيغه اي بدون اطلاع او بگيرم؟

پرسشگر گرامي با سلام و سپاس در مورد اينکه آيا مي توانيد بدون اطلاع همسرتان، همسر صيغه اي بگيريد يا نه؟ اگر منظورتان جواز شرعي اين کار است، اين کار اشکال شرعي ندارد. اما بايد دنبال اين باشيد که بفهميد چرا همسرتان دچار ناتواني جنسي است و شما را نمي تواند ارضا کند؟ مناسب بود که در مورد ناتواني جنسي همسرتان بيش تر توضيح مي داديد که دقيقا منظورتان از ناتواني ايشان چيست؟ آيا از نزديکي ترس دارد يا اينکه اصلا هيچ ميل جنسي ندارد يا .... در هر صورت بايد معلوم شود که منظور شما چيست و دقيقا چه اتفاقي مي افتد؟ مي توانيد در مکاتبه بعدي توضيح بدهيد. از نظر شرعي جواب شما را دادم، اما بايد متذکر شوم بايد دنبال حل اين مسئله باشيد، چون نياز جنسي مانند ساير نيازها بلکه بسيار پيچيده تر نياز به برآورده شدن دارد . نقش بسيار مهمي در بهداشت رواني افراد ايفا مي کند. عدم ارضاي جنسي از راه مناسب، مشکلات خاصي را در روابط بين فردي زن و شوهر پديد مي‌آورد. بايد به دنبال درمان همسرتان باشيد. سردي مزاج به زناني اطلاق مي شود که تمايل و هوس جنسي کم داشته و يا اصلا نداشته و از آن بهرمند نمي گردند . حدود ??% از اين زنان دچار مشکل در سيستم هورموني و يا پاتولوژي اعضاي جنسي مي باشند. مشکل در ??% ديگر اين زنان به مسائل عاطفي مربوط مي شود. سردي جنسي ويژگي نيست که با انسان زاييده شود و تا دم مرگ باقي و برقرار بماند. فردي کـه احساسات جنسي ندارد ، ممکن است فقط به اين علت باشد که تاکنون با نوع تحريکي که در او عکس العمل به وجود مي آورد، مواجه نشده است . علل‌رواني ‌و عاطفي‌ اي که مي توانند در سردمزاجي نقش داشته باشند: - ترس ‌از حاملگي‌ - ترس ‌از آسيب ‌رسيدن ‌به‌ جنين‌ در صورت حامله بودن - دردناک بودن رابطه جنسي به دليل فقدان‌ برانگيختگي‌ جنسي ‌و لغزندگي‌ مجراي ‌تناسلي ‌در اثر کمي ‌ترشحات‌. اين‌حالت‌ در اثر عوامل ‌مختلف ‌مثل‌ تحريک‌ جنسي ‌ناکافي‌، بيزاري‌ از مرد، خستگي‌، يا اضطراب ‌ايجاد مي‌شود. - نداشتن‌ تجربه‌ يا اطلاعات ‌جنسي‌ - نداشتن‌ ‌اشتياق ‌به ‌رابطه‌ جنسي‌ عوامل ايجاد آن: عوامل شخصيتي، عوامل وابسته به فيزيولوژي، عوامل فرهنگي، جامعه شناسي و روانشناسي در ارگاسم خانم ها تأثير دارند. عوامل رواني مثل ترس از حاملگي، افسردگي پس از زايمان، طرد شدن از جانب شريک جنسي، ضربه روحي تازه، ترس از آسيب هاي واژن، احساس خصومت نسبت به مردها، احساس گناه، از دست دادن کنترل يا رفتار پرخاشگرانه، انتظارات فرهنگي و محدوديت هاي مربوط به جامعه در اختلالات ارگاسم زنان مؤثرند. بـرخـي از زنان از ترس آن که از طرف شوهر به شهوتراني متهم شوند، از اظهار علاقه به روابط جنسي امتناع مي ورزند . ترجيح مي دهند براي هميشه هم خود و هم طرف خويش را از اين لذت محروم سـازنـد. کـمـرويـي و حـيـا عـامـل ديگر بي توجهي بانوان به مسائل جنسي است . اين عامل در آغاز ممکن اسـت پـديـده اي طـبيعي و زودگذر باشد ،ولي هرگاه همراه با عواملي ديگر، در اخلاق زن باقي بماند، براي وي نوعي منش ثانوي ايجاد مي کند که او را از همبستري با وجود ميل باطني گريزان مي سازد. در اين حال ، ممکن است او از اخلاق خود رنج ببرد، ولي نه به علت آن آگاه است و نـه شـيوه درمانش را مي داند. تا آن جا که رفته رفته زندگي سرد و ناشاد را بر دلبري و دلگرمي تـرجيح مي دهد . در اين راه چندان پيش مي رود که گاهي مي پندارد نمي تواند رفتاري غيراز اين داشته باشد. اگـر دخـتـري بـا ايـن فکر و عقيده پرورش يابد که ارتباط جنسي ، عملي حيواني و باعث پستي مـنـزلـت انـسان و رفتاري غير اخلاقي است و يا به طور دايم به خاطر بيان احساسات و عواطفش مـلامت و نکوهش شود، اين خيال باطل در ذهن او نقش مي بندد که مسائل جنسي اصولا مبتذل و پوچ است . مسلما اين تخيلات پس از ازدواج نيز به سهولت از بين نخواهد رفت . نامناسب بودن شرايط و تاثير عوامل محيطي : معمولا در برقراري روابط زناشويي ، مردان در پيگيري خواسته خود بيش تر پافشاري دارند تا زنان . به علاوه وجود حيا در بانوان هميشه مانع از آن است که آغازگر اين تمنا باشند. آن ها به مراتب بيش تر از مـردان بـه فراهم بودن موقعيت و زمينه ها مي انديشند و ترس از اموري دارند که مردان به ندرت بدان ها فکر مي کنند. اگـر زماني در زن تمايلي به برقراري رابطه زناشويي وجود داشته باشد، و زمينه ها فراهم نباشد، اين ميل دوام نمي يابد. گـاهـي هـم بـي ميلي به سبب فراهم نبودن زمينه ها نيست، بلکه به خاطر در نظر گرفتن عـواقب بعدي است . براي مثال هرگاه دسترسي به آب براي انجام نظافت و طهارت ممکن نباشد، پيش از مرد، زن است که از انجام آميزش خودداري مي کند و بدان اشتياقي نشان نمي دهد. هم چنين وسواسي بودن، هم در زنان و هم در مردان مي تواند باعث عدم تمايل به برقراري رابطه جنسي شود، که موردهاي چنيني بايد توسط درمانگر بررسي شود و به درمان آن ها اقدام شود. گـاهـي وجـود صـاحـبخانه يا ميهمان و افراد ديگر مشکلاتي فراهم مي آورد که براي مرد ناديده انـگـاشـتـن آن هـا امـري طـبـيـعـي است ، در حالي که تصور وجود آنان ، براي بانوان ملال انگيز و دلسرد کننده است . مـوقـعـيـت هايي چون سفر، ايام بيماري ، ضعف جسمي ، خستگي و عواملي از اين قبيل براي بانوان با اهميت است ، در حالي که براي مردان چنين نيست . تاثير دلهره و اضطراب بر ميل جنسي : وجـود دلـهـره (به هر دليل که باشد) ميل جنسي را در زنان به شدت کاهش مي دهد . چه بسا اين عـامـل در مـردان مانعي براي کاهش ميل جنسي نباشد. در نظر آوريد که در خانه اي حمام يا آب گـرم وجـود نداشته و انجام نظافت و طهارت، به خبر کردن صاحبخانه نيازمند باشد. در اين حال تـمـايـل بـه برقراري آميزش چندان وجود ندارد. برعکس هر گاه در اتاق استراحت ، حمام کوچکي وجـود داشـته باشد که بتوان نظافت کرد، طبيعتا اشتياق به آميزش (حتي اگر ميل قبلي نباشد) ممکن است به وجود آيد. همچنين ترس از بارداري و محيط نامناسب و .. براي زن ناامني و دلهره مي آورد . چگونه رابطه جنسي را آغاز کنيم و چگونه ادامه دهيم؟ لذت نبردن از همبستري از عواملي است که زنان را نسبت به برقراري روابـط جنسي دلسرد و چه بسا بيزار مي سازد . بر مرد است که پس از آشنايي خود به وظيفه ، او را همراه خويش سازد و نمونه طعمي را که خود مي چشد ،به وي بچشاند. پـيـوسـتـه بـايـد به ياد داشت که فراهم نبودن زمينه و موقعيت ، از مهم ترين عـواملي است که روابط زناشويي را به سردي مي کشاند . آن قدر که بر طرف کردن اين عوامل در بـهـبود روابط زن و مرد تاثير دارد ،عوامل ديگر مؤثر نيست . تهديد يا نصيحت نيز کارساز نخواهد بـود. مـطـمئن باشيد که با فراهم بودن زمينه و نبود عوامل بازدارنده ، هيچ مشکلي فرا روي شما خودنمايي نخواهد کرد. به نظر مي رسد که مورد همسر شما کمي شديدتر از موارد بالا باشد. توصيه مي کنيم که در ابتدا به يک روان شناس مراجعه کنيد . مشکل تان را دقيقا توضيح دهيد. مشکل شما از طريق مراجعه به متخصصان امور جنسي (نه هر روان‌شناس و روان‌پزشک) که به آن ها سکس‌تراب مي‌گويند ،تا حد زيادي قابل درمان است.درمانگراني مانند فريدون محرابي، ماهيار آذر، محمدعلي بشارت، راحله اماني، علي اسلامي نسب، بهنام اوحدي (???????? , ???????? آدرس: تهران - منطقه ? - آفريقا (جردن) - نبش خيابان سرو - ساختمان پزشکان ???) و...(که از طريق جستجوي اينترنتي يا 118 در تهران قابل دسترسي مي‌باشند) قابل توصيه مي باشند. امروزه کلينيک‌هاي متعددي در تهران و برخي مراکز استان‌ها وجود دارند . با استفاده از جديدترين شيوه‌ها و داروها و به کارگيري مدرن ترين وسايل توانبخشي و درمان جنسي در صد بالايي از مشکلات زناشويي و جنسي را حل مي‌نمايند، اما مراجعه به يک روان شناس معمولي هم مي تواند تا حدود زيادي مشکلات شما را حل کند. موفق باشيد.

پربازدیدترین ها